7 mei 2015, op de bank voor de tv

Ja, dus... Ik werk nu op een alpacaboerderij. Mijn blog vliegt alle kanten uit als ik niet zo vaak schrijf...

8 mei 2015, in bed

Als je een tweede jaar VISA wil krijgen moet je 88 dagen op een boerderij werken en dat kunnen aantonen. Ik heb al op die boerderij in de NT gewerkt en nu werk ik dus op een alpacaboerderij. In Gympie, naast Rainbow Beach. Tarra en Lucie kwamen eergisteren naar Gympie en vroegen of ik kwam kamperen. We hadden een kampvuur en vegaburgers, hmmm. En cider. En ik zag een MEGA spin in het bos tijdens onze kampvuurhoutsprokkelmissie. Tarra zei dat ik me aanstelde, maar die spin zat naar me te lachen en zich af te vragen hoe ik het lekkerst zou smaken. En ik ben normaal gesproken niet bang voor spinnen. Gisteren kwam Tarra weer en hebben we een extra nacht gekampeerd. En we hadden pizza, laat ik dat niet vergeten te melden. Het is goed dat mijn werk maar 45 minuten van Rainbow is, zodat Tarra en ik elkaar in ieder geval elke week zien (en we bellen elke dag) en soms elke dag... En als andere mensen van Rainbow naar Gympie komen kunnen ze mij altijd opzoeken of oppikken om te shoppen. Ik zie Stella waarschijnlijk ook snel weer, ze gaat vaker naar Gympie.

Dus mijn nieuwe werk. De boerderij heet Banyandah, ik probeer nog steeds uit te zoeken hoe ik dat uitspreek, en er zijn alpaca's hier. 72 om precies te zijn en ze hebben allemaal een naam, behalve alle witte alpaca's omdat ze onmogelijk uit elkaar te houden zijn. Ik ken drie namen (ik ben er best trots op, ik heb nog steeds moeite met de namen van de mensen die hier werken) van babyalpacas. Ze zijn zoooooooooo schattig. Het is een wwoofing farm wat iets betekend als ecologische farm maar niet betaald maar tegen accommodatie en eten. Er is nu alleen een nieuw besluit, maar dat is nog niet ingegaan, dat wwoofing niet meer mee mag gaan tellen voor je tweede jaar visum. Maar ik val daar hopelijk buiten. Het is allemaal vrij onduidelijk. Er werken drie anderen op de boerderij. Bes en Joanna, Italianen en Namiko, Japanse. Ze zijn heel aardig. Het werk hier is vrij simpel. Elke ochtend beginnen we om zeven uur, we geven eten verzamelen poep om het in zakken te scheppen en als mest te verkopen en dan doen we iets als tuinieren of de stal opruimen. Dan hebben we een zes uur lange pauze en om vier uur voeren we weer en dat is het. Oh en de winkel is open op woensdag en zondag. Niet dat er een kip langskomt. Ik vroeg Bes toen we naar het winkelcentrum liepen wat de grootste inkomst is hier en hij had geen idee, hij zei dat Dawn een goeie baan had voordat ze met pensioen ging en de boerderij kocht. Ik geloof niet dat we veel verkopen. Jeeh weer snelle update!