14 november, ontbijt

Je raad nooit wat ik gister heb gedaan. 1. De buggy gereden (en daarbij bijna een struik gemold) 2. Meegegaan naar een killer! De jongens wilden mij er heel graag bijhebben omdat ik nog altijd veel vegetarisch eet hier, dat vonden ze grappig, maar ik wilde het zelf ook zien. Ik eet hier vlees, dan wil ik ook het hele proces meemaken. We reden met de auto naar een wei, waar een paar koeien stonden met beschreven vel. Er waren woorden die betekenden dat een koe zwanger was of zwanger kon worden en een woord dat betekende dat een koe voor de slacht was. Het geweer werd uit de auto gehaald en boem! Koe viel dood neer op de grond. Nog een schot door zijn hersenen om er zeker van te zijn dat hij dood was. Nek doorgesneden en een snee bij zijn been, zodat ze hem met de tractor konden verplaatsen. Sorry, klinkt heel griezelig allemaal en dat was het ook. Wij in de auto met de tractor met de koe erachteraan, heel vreemd gezicht. We stopten ergens om bladeren te plukken voor achter in de klep, zodat het vlees niet ging stinken. Daarna reden we door naar een veldje waar meer karkassen lagen. Dat was waar ze de koe opensneden en al het vlees eruithaalden. Ik wil jullie de details besparen, maar het was erg interessant. De mannen lieten zien waar de magen zaten en alle ingewanden en ze vertelden wat voor soort vlees ze waar vandaan haalden. Het was creepy om te zien, maar goed om mee te maken. Nadat ze al het bruikbare vlees van de koe afgesneden hadden, reden we terug naar het bewoonde deel om de lappen vlees op te hangen, ik was blij dat ik eindelijk iets kon doen om te helpen, en de stukken voor de barbecue te snijden. Marvin en Jess, de Duitse backpackers, waren ook mee en die vonden het heel heftig. Dat was het ook. Maar goed, die avond dus barbecue. Ik geloof dat Marvin en Jess nu weten waarom ik vegetariër ben... Ik heb een stuk vlees geprobeerd, maar het smaakte naar koe, dus heb ik de rest aan Conan gegeven, die was er heel blij mee.

16 november, voor mijn huisje

We zouden vandaag naar de waterhole gaan, waterskiën, maar ik weet niet zo goed waar iedereen is. Misschien zijn ze weggegaan zonder mij. Of misschien hadden ze geen zin meer. Hier is het in ieder geval best saai. Er is een veranda, dus ik zit uit de zon. Dat is goed, want de gemiddelde temperatuur is gestegen tot 45 graden. Ik ben verbrand, omdat Jade me gisteren de hele middag mango's liet wassen in de brandende zon. Ik heb geen idee waarom mango's gewassen moeten worden, maar het sap op de schil was echt verschrikkelijk en kon echt niet. Ik was allang blij dat ik die kinderen even kwijt was. Ik probeer ze te leren dat er consequenties zitten aan de dingen die je doet en dat lukt me aardig, tot Jade binnenkomt en roet in het eten gooit. Ik moest gisteren Rihanna uit bed slepen en ik werd best boos omdat ze niet luisterde. Toen ik haar vroeg wat ze wilde voor ontbijt schreeuwde ze alleen maar en ik zei oke, dan krijg je cereal. Dus ik deed cereal, gaat ze zitten mokken bij het eten. Ik zei, als je gewoon uit bed was gekomen en had geantwoord, had je nu gehad wat je wilde. Komt Jade binnen en zegt: oh geef je cereal maar hier Rhianne, Lynn, kun je toast voor haar maken? Ik dacht nee, maar ik moest wel, ze betaald me. Zelfde ontbijt. Ian vraagt me of hij meer toast mag. Natuurlijk, enkel of dubbel? Dubbel. Ik liet hem beloven dat hij alles op zou eten. Vervolgens laat hij de helft staan, dus ik roep heb weer aan tafel en vraag wat hij mij heeft beloofd. Ja maar ik hoef niet meer en mama zegt dat ik niet meer hoef te eten. Jade was erbij toen hij het beloofde, zegt ze ja hij hoeft niet meer, gooi maar weg of zet het in de koelkast. Ik heb Ian laten beloven dat hij de volgende keer om minder vraagt als hij het niet op krijgt, maar wat dat waard is...

17 november, in mijn extra lange pauze omdat ik vanavond over moet werken

Ze waren me niet vergeten, er is alleen een superbitch die me haat (niet dat we ooit gepraat hebben, maar ze haat iedereen behalve haar meidengroepje) dus ik was niet welkom... Maar ik heb een geweldige dag gehad. Eerst lekker gezwommen in het zwembad en daarna gekletst met Amy en Chris (over superbitches) en gekanood in het geweldige meertje hier (dat naar hondenadem ruikt.) Ik begin het hier steeds leuker te vinden! Hoe meer ik met mensen praat hier, hoe beter ze te verstaan zijn en hoe aardiger ze worden. Het zijn nog altijd echte boeren, maar ze hebben allemaal hun eigen verhalen en die zijn heel interessant. Mensen begroeten elkaar altijd met how' ya doin? dus je hebt altijd meteen een gesprek, heel anders dan in Nederland.

Vandaag zijn de managers aangekomen, dus Jade doet heel erg haar best. Vanavond gaan ze met z'n allen eten, dus Katie en ik moeten overwerken om alles af te wassen. Superleuk... Maar daarom heb ik nu wel een extra pauze. De mensen die het cattlewerk doen zijn naar een ander station op kamp, om daar kuddes te werken en Conan heeft mij zijn gitaar geleend voor de week, dus ik kan weer spelen!

18 november, in het grote huis

Pff, Jade laat ons overwerken tot negen uur zonder veel pauzes. Allemaal voor de managers. Kate en ik zijn nu al doodop. Kate moest vandaag zelfs eerder beginnen en we stoppen niet voor 21.00. Een uur na mijn bedtijd. De managers zijn overigens heel aardig. Ze vinden het leuk om te praten en gezellig bij elkaar te zitten. Ze zijn hier om te vergaderen en het terrein te zien en Kate en ik moeten hun eten maken. Ik maak cakes en was af, dus het is niet heel erg om zo lang te werken, ik word er alleen moe van. Wel prettig dat we binnen werken, want buiten is de temperatuur gestegen tot ongeveer honderd graden. Ik voel mezelf gewoon verbranden als ik in de zon loop.

Ik wilde afsluiten met sorry dat het zo'n kort bericht is, want ik heb weinig tijd om te schrijven, maar goed, korte berichten zijn niet voor mij gemaakt...

X!